Skip to content

Jak długo trwa budowa mikrobiogazowni i od czego zależy czas realizacji?

kropki nawigacyjne
biometanownie

Inwestycja w mikrobiogazownię to decyzja, która wymaga nie tylko odpowiednich środków finansowych, ale i cierpliwości. Choć sama budowa wydaje się z pozoru szybka i nieskomplikowana, rzeczywisty czas realizacji całego przedsięwzięcia może się znacząco różnić – w zależności od wielu czynników. Od pierwszych planów po uruchomienie instalacji może minąć kilka miesięcy, a w niektórych przypadkach nawet ponad rok. Jednak co konkretnie wpływa na długość budowy mikrobiogazowni?

Etap przygotowawczy

Zanim na działce pojawi się pierwszy koparkowy sztych, inwestor musi przejść przez etap formalny. I to on najczęściej zajmuje najwięcej czasu. Przy sprzyjających warunkach cały proces pozyskiwania dokumentacji może potrwać około 2–3 miesiące. W praktyce bywa jednak, że samo oczekiwanie na decyzję o warunkach zabudowy czy pozwolenie na budowę wydłuża się do pół roku. W tym czasie należy również przygotować projekt technologiczny i budowlany, a w przypadku korzystania z dotacji – złożyć odpowiednie wnioski i poczekać na ich rozstrzygnięcie. Im wcześniej inwestor zaangażuje się w ten proces i skorzysta z pomocy doświadczonych doradców, tym większa szansa na uniknięcie przestojów już na starcie.

Czas trwania robót budowlanych i instalacyjnych

Gdy wszystkie dokumenty są już w ręku, można przejść do etapu fizycznej budowy. W przypadku mikrobiogazowni o mocy do 50 kW, sam montaż najczęściej trwa od 6 do 12 tygodni – w zależności od dostępności ekip wykonawczych, warunków pogodowych i stopnia skomplikowania instalacji. Budowa obejmuje m.in. prace ziemne, wykonanie fundamentów, montaż fermentatora, instalację rurociągów i jednostki kogeneracyjnej, a także wykonanie przyłączy i systemów bezpieczeństwa. Jeśli wszystko przebiega zgodnie z planem, cały proces można zamknąć w ok. 2–3 miesiącach. Trzeba jednak liczyć się z możliwością opóźnień – zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym, gdy pogoda nie sprzyja pracom ziemnym.

Rozruch instalacji

Po zakończeniu budowy nie można od razu włączyć instalacji na pełną moc. Rozruch mikrobiogazowni dzieli się na dwa etapy: techniczny i biologiczny. Pierwszy z nich to sprawdzenie szczelności, poprawności działania poszczególnych systemów i zabezpieczeń – trwa zazwyczaj kilka dni.

Etap biologiczny, czyli wprowadzenie i aktywacja kultury mikroorganizmów w fermentatorze, to proces bardziej wymagający czasowo. W zależności od używanych substratów, temperatury i systemu grzewczego, pełne uruchomienie biologiczne może potrwać od 4 do nawet 10 tygodni. To czas potrzebny, by bakterie osiągnęły odpowiednią aktywność i zaczęły produkować biogaz w stabilnych ilościach.

Ile to naprawdę trwa?

Przy optymalnych warunkach, cała inwestycja – od pomysłu do uruchomienia produkcji biogazu – może zamknąć się w 6–9 miesiącach. W bardziej złożonych przypadkach warto przyjąć bufor czasowy i liczyć się z rokiem przygotowań i realizacji. Dlatego planując budowę mikrobiogazowni, warto nie tylko brać pod uwagę koszt inwestycji, ale też realnie ocenić, ile czasu zajmie jej uruchomienie. Im lepiej przygotowany inwestor, tym sprawniejszy i bezpieczniejszy cały proces.

kropki nawigacyjne

Inne artykuły

Przemysł spożywczy

Zakłady wytwarzające duże ilości kosztownych w utylizacji odpadów organicznych w szczególności: rzeźnie, zakłady przetwórstwa rybnego i mięsnego, mleczarnie, gorzelnie, wytwórnie soków. Potencjalni klienci to także ubojnie, cukrownie, wytwórnie skrobi, przemysłowe piekarnie (ciasto mrożone – np. Szwajcar), duże zakłady produkujące żywność (płatki, pizza, przetwory rybne – np. Nestle, Suempol, Frosta etc.), zakłady przetwarzające owoce i warzywa na mrożonki i inne półprodukty oraz dyskonty spożywcze etc.

Przemysłowi
producenci zwierząt

kropki nawigacyjne
Przemysłowi producenci zwierząt (chów lub hodowla w liczbie nie mniejszej niż 60 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP), to jest min. 428 tuczników, 171 macior, 15 000 kur)

Wielkopowierzchniowe
gospodarstwa rolne

kropki nawigacyjne
Wielkopowierzchniowe gospodarstwa rolne (powyżej 100 ha), rolnicy tj. zajmujący się uprawami, hodowcy bydła i trzody.